I.            Preambuła

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez personel Centrum REST jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Pracownicy placówki traktują dziecko z szacunkiem oraz uwzględniają jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracownika wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Pracownik placówki, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych Centrum REST oraz swoich kompetencji.

II.            Podstawy prawne

Standardy Ochrony Małoletnich w Centrum REST zostały opracowane na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023r. poz. 1606). Modyfikuje ona m. in. ustawę z dnia 13 maja 2016r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (Dz. U. z 2023 r. poz. 1304).

III.            Objaśnienie terminów

1.    Standardy – niniejsze Standardy Ochrony Małoletnich wraz z załącznikami – zasady wprowadzane w Centrum REST w celu ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

2.    Placówka – Centrum REST ul. Biedronki 3a, 20-543 Lublin, prowadzone przez RESTART Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie, przy ul. Biedronki 3A, 20-543 Lublin, wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem 0000724248 prowadzonego przez Sąd Rejonowy Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku, VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, NIP: 7123365659.

3.    Dziecko/małoletni – każda osoba do ukończenia 18 roku życia.

4.    Personel/pracownik – każda osoba zatrudniona, współpracująca lub świadcząca usługi w Centrum REST bez względu na formę zatrudnienia (umowa o pracę, umowa zlecenia, kontrakt B2B), która z racji pełnionej funkcji lub zadań ma (nawet potencjalny) kontakt z dziećmi.

5.    Kierownictwo – osoba, organ lub podmiot, który w strukturze danej placówki zgodnie z obowiązującym prawem i/lub wewnętrznymi dokumentami jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach instytucji.

6.    Krzywdzenie dziecka – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika placówki, przemoc wobec dziecka lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbanie.

7.    Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny (osoba sprawująca opiekę nad małoletnim na podstawie obowiązku ustawowego), opiekun faktyczny (osoba sprawująca faktyczną opiekę nad małoletnim, pomimo braku obowiązku ustawowego) a także rodzic zastępczy.

8.    Kierownik – kierownik podmiotu leczniczego Centrum REST, osoba sprawująca nadzór nad realizacją Standardów Ochrony Małoletnich w placówce.

9.    Dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

IV.            Zasady bezpiecznej rekrutacji

1.    Rekrutacja pracowników w Centrum REST odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji personelu.

2.    Placówka prowadzi procedurę weryfikacji pracowników przed dopuszczeniem ich do kontaktu z dziećmi.

3.    W każdym przypadku placówka musi posiadać dane pozwalające zidentyfikować osobę przez nią zatrudnioną, niezależnie od podstawy zatrudnienia. Placówka powinna zatem znać:

a. imię (imiona) i nazwisko,

b. datę urodzenia,

c. dane kontaktowe osoby zatrudnianej.

4.    Placówka dba, aby osoby przez nią zatrudnione posiadały odpowiednie kwalifikacje do pracy z dziećmi oraz były dla nich bezpieczne. Aby sprawdzić powyższe, w tym stosunek osoby zatrudnianej do dzieci i podzielania wartości związanych z szacunkiem wobec nich oraz przestrzegania ich praw, placówka wymaga podania danych (w tym przedstawienia dokumentów) dotyczących:

a. wykształcenia,

b. kwalifikacji zawodowych,

c. przebiegu dotychczasowego zatrudnienia kandydatki/kandydata.

5.    Każdy potencjalny pracownik przed zawarciem umowy z Centrum REST i dopuszczeniem do kontaktu z małoletnimi zostaje sprawdzony w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym – rejestr z dostępem ograniczonym. Rejestr dostępny jest na stronie: rps.ms.gov.pl. Aby sprawdzić osobę w rejestrze placówka potrzebuje następujących danych kandydatki/kandydata:

a.      imię i nazwisko

b.      data urodzenia

c.       PESEL

d.      nazwisko rodowe

e.      imię matki

f.        imię ojca.

Wzór dokumentu stanowi ZAŁĄCZNIK nr 1.

6.    Sprawdzenie w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym dokumentowane jest wydrukiem informacji zwrotnej wygenerowanej z Rejestru.

7.    Każda osoba przed zawarciem umowy z Centrum REST jest zobowiązana dostarczyć zaświadczenie o niekaralności za przestępstwa na szkodę małoletniego oraz toczących się względem niej postępowaniach karnych i dyscyplinarnych z Krajowego Rejestru Karnego.

8.    Kandydaci, niezależnie od posiadanego obywatelstwa, składają oświadczenie o państwie/państwach zamieszkiwania w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa,  a ponadto równoległe informacje z rejestrów karnych tych państw pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Wzór oświadczenia stanowi ZAŁĄCZNIK nr 2.

9.    Jeżeli osoba posiada obywatelstwo inne niż polskie, a państwo, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności nie przewiduje wydania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego, wówczas kandydat/ka składa oświadczenie o niekaralności za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajowości oraz przestępstwa na szkodę małoletniego oraz o toczących się względem niego postępowań karnych i dyscyplinarnych pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Wzór oświadczenia stanowi ZAŁĄCZNIK nr 3.

10.Figurowanie w którymkolwiek Rejestrze, brak zaświadczenia lub oświadczenia o niekaralności wyklucza przystąpienie do pracy.

11.Wyżej wyszczególnione dokumenty są przechowywane przez placówkę odpowiednio w aktach osobowych lub dołączane do umowy zawartej z osobą zatrudnioną lub prowadzącą działalność na podstawie innej niż umowa o pracę.

12.Każdy pracownik ma obowiązek zapoznania się ze Standardami Ochrony Małoletnich w Centrum REST. Potwierdzeniem zapoznania się ze Standardami przez pracownika jest złożenie przez niego oświadczenia, którego wzór stanowi ZAŁĄCZNIK 4.

V.            Zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko

Niniejsze zasady zostały spisane w celu określenia ram profesjonalnych relacji z dzieckiem-pacjentem i wskazania dobrych praktyk.

1.    Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez personel placówki mających bezpośredni kontakt z dziećmi jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie.

2.    Pracownicy traktują dziecko z szacunkiem oraz uwzględniają jego godność. W każdej interakcji z dzieckiem biorą pod uwagę jego wiek, sytuację medyczną, możliwości poznawcze i indywidualne potrzeby.

3.    W kontakcie z dzieckiem zachowują spokój i cierpliwość, a także okazują zrozumienie dla jego trudności, problemów i potrzeb.

4.    Dają dziecku możliwość wyrażania przez nie swojego zdania oraz słuchają uważnie dziecka i starają się udzielać mu odpowiedzi adekwatnych do jego wieku i danej sytuacji.

5.    Respektują prawo dziecka do obecności osoby bliskiej przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

6.    Respektują prawo dziecka do wyrażenia zgody na obecność przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych innych osób niż udzielające tych świadczeń.

7.    Zapewniają dziecko, że jeśli czuje się niekomfortowo z jakąś sytuacją, zachowaniem czy słowami, może o tym powiedzieć pracownikowi placówki.

8.    Traktują dzieci równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd. Unikają faworyzowania dzieci.

9.    Pracownicy zobowiązani są do dbania o bezpieczeństwo małoletnich pod względem fizycznym oraz do unikania zbędnego ryzyka. Dbają, aby wykorzystywany sprzęt i wyposażenie używane były zgodnie z przeznaczeniem, a otoczenie było bezpieczne.

10.Szanują prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, wyjaśniają to dziecku najszybciej jak to możliwe.

11.Jeżeli małoletni swoim postępowaniem dąży do nawiązania z członkiem personelu
kontaktu fizycznego o potencjalnie niestosownym bądź nieadekwatnym charakterze, personel podejmuje odpowiednie, stanowcze działania, wyjaśniając z wyczuciem małoletniemu konieczność zachowania granic strefy osobistej.

VI.            Zachowania zabronione w relacji personel-dziecko

Niedopuszczalne jest stosowanie wobec małoletniego przemocy w jakiejkolwiek formie.

1.    Pracownikom zabrania się krzyczenia (oprócz sytuacji, gdy stanowi ono ostrzeżenie i wymaga tego sytuacja niebezpieczna), zawstydzania, upokarzania, lekceważenia i obrażania dziecka.

2.    Nie wolno bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka.

3.    Pracownikom nie wolno nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu nieodpowiednich propozycji. Obejmuje to także seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.

4.    Pracownikom zabrania się utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) bez pisemnej zgody rodziców/opiekunów oraz zgody dziecka. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci.

5.    Zabrania się kontaktowania pracowników z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych) i udostępnienie własnych danych osobowych.

6.    Pracownicy zobowiązani są do nie podejmowania innego niż niezbędny kontaktu fizycznego z dzieckiem, nie dotykają dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.

VII.             Zasady bezpiecznych kontaktów dziecko – dziecko

W Centrum REST spotkania terapeutyczne/diagnostyczne/konsultacyjne odbywają się na zasadzie indywidualnej pracy terapeuty z dzieckiem. Centrum REST nie prowadzi zajęć grupowych. Wszelkie kontakty między dziećmi mają charakter krótkotrwały, mają miejsce w poczekalni, gdzie małoletni przebywają pod opieką opiekuna. Zasady bezpiecznych relacji między dziećmi w Centrum REST stanowi ZAŁĄCZNIK nr 5.

VIII.             Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

1.    Pracownicy Centrum REST posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia małoletnich. Zbiór informacji dla personelu stanowi ZAŁĄCZNIK nr 6

2.    Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka.

3.    Znajomość czynników ryzyka i umiejętne ich rozpoznawanie umożliwiają: identyfikowanie dzieci, które są bardziej narażone na krzywdzenie oraz przerwanie stosowania przemocy wobec dzieci. Wystąpienie jednego lub nielicznych czynników ryzyka nie jest jednoznacznym sygnałem, że dochodzi do krzywdzenia dziecka. Jeżeli jednak liczba czynników zwiększa się lub jeden z nich nasila się, należy podjąć wnikliwą  obserwację dziecka.

4.    Znajomość symptomów krzywdzenia dziecka i umiejętne ich rozpoznanie umożliwia identyfikowanie dzieci, które są krzywdzone oraz przerwanie stosowania przemocy wobec dziecka.

5.    W przypadku podjęcia przez pracownika podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone należy zareagować zgodnie z odpowiednią procedurą interwencji wskazaną w Standardach.

6.    Kroki w celu ustalenia, czy dziecko może doświadczyć krzywdzenia:

a)      Słuchanie i obserwacja – należy wziąć pod uwagę wszystkie dostępne informacje, w tym:

•        jaki jest powód zgłoszenia dziecka do placówki medycznej;

•        wygląd dziecka i jego zachowanie;

•        objawy i fizyczne ślady na ciele dziecka;

•        wyniki badań;

•        czy wcześniej zgłaszano krzywdzenie dziecka lub ujawniło to dziecko lub inna osoba;

•        przebieg interakcji między rodzicem/opiekunem a dzieckiem.

b)      Szukanie wyjaśnienia – w sposób otwarty i nieosądzający należy szukać wyjaśnienia dla jakiegokolwiek urazu, symptomu lub objawu występującego u dziecka. Niewystarczające wyjaśnienie to:

•        nieadekwatne do objawów, symptomów lub zachowań dziecka;

•        nieadekwatne dla etapu rozwoju lub wieku dziecka;

•        gdy informacje podawane przez rodziców/opiekunów i samo dziecko są niespójne lub sprzeczne;

•        gdy wyjaśnienia rodziców/opiekunów co do przyczyny objawu są zmienne w czasie

•        gdy rodzice/opiekunowie powołują się na zwyczaje kulturowe lub tradycję – w żadnym wypadku nie usprawiedliwiają one krzywdzenia dziecka.

c)      Dokumentowanie – należy zapisać w dokumentacji medycznej dziecka dokładnie to, co zostało usłyszane i zaobserwowane, z adnotacją od kogo pochodzi informacja, kiedy ją otrzymano i dlaczego wzbudziła ona niepokój, co do bezpieczeństwa dziecka.

7.      Jeśli pracownik rozważa, że objawy zaobserwowane u dziecka mogą wynikać z krzywdzenia – sprawdza czy nie ma innych symptomów krzywdzenia, zbiera więcej informacji od opiekunów, sporządza notatkę służbową (ZAŁĄCZNIK nr 7), zgłasza swoje wątpliwości i całą sytuację osobie odpowiedzialnej za przestrzeganie Standarów Ochrony Małoletnich w placówce.

8.      Jeśli pracownik widzi wysokie prawdopodobieństwo (podejrzewa), że objawy obserwowane u dziecka są wynikiem stosowania przemocy wobec dziecka – przeprowadza dokładny wywiad, obserwację, badanie fizykalne (stosownie do uprawnień), interweniuje zgodnie z procedurami interwencji przyjętymi w Centrum REST (rozdział IX).

9.      Pracownik może wykluczyć, że dziecko jest krzywdzone, jeśli: po zebraniu dodatkowych informacji i diagnozie różnicującej stwierdził medyczną przyczynę objawów, dziecko nie prezentuje objawów wskazujących na udział osób trzecich (nieprzypadkowy uraz, ciąża u dziewczynki poniżej 15 lat i 9 mies.), nie występują dodatkowe czynniki krzywdzenia dziecka, omówił wątpliwości z osobą sprawująca nadzór nad realizacją Standardów Ochrony Małoletnich w placówce.

IX.            Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka

1.    Każdy pracownik Centrum REST jest zobowiązany i uprawniony do reagowania, w przypadku podejrzenia, że dziecku dzieje się krzywda. Naruszenie obowiązku reagowania może zostać uznane za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych i jako takie prowadzić do rozwiązania umowy z osobą dopuszczającą się tego naruszenia. Jednocześnie zaniechanie podjęcia interwencji w przypadku przestępstwa lub podejrzenia popełnienia przestępstwa podlegającego art. 240 wiąże się z zagrożeniem sankcją karną.

2.    Pod pojęciem interwencji rozumie się podjęcie działań zmierzających do zapewnienia małoletniemu bezpieczeństwa. Pracownik zobowiązany jest do postępowania zgodnie z procedurami przyjętymi przez Centrum REST.

3.    Interwencję może podjąć każdy z pracowników samodzielnie lub zgłosić jej potrzebę do kierownika SOM.

4.    Źródłem krzywdy dziecka może być zachowanie osoby będącej członkiem personelu, zachowanie rodziców lub opiekunów prawnych dziecka, bądź innej osoby.

I.                    Podejrzenie krzywdzenia dziecka przez rodzica, opiekuna, osoby trzecie

PODSTAWOWY SCHEMAT INTERWENCJI PRAWNEJ*:

	Interwencja cywilna	Interwencja karna	Niebieska Karta
Przesłanki	Zagrożenie dobra dziecka – występuje wtedy, gdy okoliczności , w których znajduje się dziecko, mogą  negatywnie  wpłynąć na dobro dziecka, czyli na jego duchowy, psychiczny i fizyczny rozwój	Podejrzenie popełnienia przestępstwa	Przemoc domowa **
Forma interwencji	Wniosek o wgląd w sytuację rodziny	Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa	Wypełnienie formularza NK-A
Właściwy organ/podmiot/adresat zgłoszenia	Sąd rodzinny	Policja, prokuratura	Gminny/miejski zespół interdyscyplinarny
Stosowane przepisy	Kodeks rodzinny i opiekuńczy	Kodeks karny, Kodeks postępowania karnego	Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej

*(źródło: broszura Ochrona zdrowia, ochrona dzieci. JAK SKUTECZNIE I ZGODNIE Z PRAWEM REAGOWAĆ W SYTUACJI. PODEJRZENIA, ŻE DZIECKO − PACJENT JEST KRZYWDZONE? https://standardy.fdds.pl/upload/pages/ochrona-zdrowia-ochrona-dzieci-jak-skutecznie-i-zgodnie-z-prawem-reagowac-w-sytuacji-podejrzenia-ze-dziecko-pacjent-jest-krzywdzone-24-1-file-1707920177999880144317526583.pdf)

** Jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę.

Dodatkowe wyjaśnienia:

A)     Interwencja cywilna

Przesłanką do podjęcia interwencji cywilnej, czyli złożenia do sądu rodzinno-opiekuńczego wniosku o wgląd w sytuację rodziny lub o wydanie zarządzeń opiekuńczych, jest zagrożenie dobra dziecka. W przepisach prawa pojęcie „dobro dziecka” nie jest zdefiniowane. Natomiast „zagrożenie dobra dziecka” rozumiane jest szeroko i dotyczy okoliczności, w których znajduje się dziecko, które mogą negatywnie wpłynąć na jego społeczny, psychiczny i fizyczny rozwój.

Katalog możliwych sytuacji będących zagrożeniem dobra dziecka jest otwarty, przykładowo może to być:

•        zaniedbanie potrzeb życiowych dziecka, takich jak np. prawidłowa higiena, żywienie dostosowane do wieku dziecka, zapewnienie odpowiedniej odzieży;

•        zaniedbanie potrzeb emocjonalnych i psychicznych dziecka;

•        niewypełnianie zaleceń lekarskich;

•        stosowanie kar fizycznych, surowe dyscyplinowanie dziecka przez rodziców/opiekunów;

•        sytuacja, gdy wiadomo, że w rodzinie jest założona procedura Niebieskiej Karty, ale potrzeby dziecka nadal nie są zaspokajane i jego sytuacja nie uległa poprawie.

Wzór wniosku o wgląd w sytuację dziecka/rodziny stanowi ZAŁĄCZNIK nr 8.

Wniosek należy złożyć do sądu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, nie zameldowania.

B)     Interwencja karna

Przesłanki interwencji prawnokarnej – wybrane przestępstwa stanowi ZAŁĄCZNIK nr 9.

W przypadku podejrzenia dokonania przestępstwa należy wezwać policję lub zgłosić ten fakt osobiście lub pisemnie do prokuratury – wzór stanowi ZAŁĄCZNIK nr 10. Zawiadomienie należy złożyć do prokuratury rejonowej właściwej ze względu na miejsce popełnienia przestępstwa.

C)     Niebieskie Karty

Procedura „Niebieskie Karty” nie jest postępowaniem karnym ani postępowaniem cywilnym. Funkcjonuje niejako równolegle do tych postępowań. Jest to procedura umożliwiająca współpracę różnych służb i instytucji z konkretną rodziną doświadczającą przemocy. Podstawowym celem procedury jest zatrzymanie przemocy, w tym zapewnienie bezpieczeństwa osobie nią dotkniętej. Do wszczęcia procedury nie jest wymagana zgoda osoby doznającej przemocy ani osoby stosującej przemoc.

W przypadku interwencji cywilnej i karnej opisanej wcześniej, o wszczęciu procedury Niebieskiej Karty decydują zawiadomione instytucje. Dodatkowymi sytuacjami, w których wskazane jest rozpoczęcie procedury Niebieskiej Karty będą wszystkie sytuacje, które nie stanowią przestępstw podlegających obowiązkowi zawiadomienia policji/prokuratury, ale budzą wątpliwości, czy dziecko ma zapewnione bezpieczeństwo fizyczne i emocjonalne, czy jest traktowane z szacunkiem, czy otrzymuje właściwą opiekę i wsparcie, czy nie jest narażone na demoralizację lub jest świadkiem przemocy. Do przykładów sytuacji, w których należy wszcząć procedurę, będzie również należało traktowanie dziecka w sposób uwłaczający, tzw. klapsy, popychanie, nadmierna krytyka, napady nieuzasadnionej złości ze strony rodzica.

Ogólna procedura Niebieskie Karty dla pracowników stanowi ZAŁĄCZNIK nr 11.

Schemat przebiegu procedury Niebieskie Karty dla zawodów reprezentujących ochronę zdrowia, pedagogów, psychologów i innych specjalistów (zgodnie z art. 9a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej) stanowi ZAŁĄCZNIK nr 12.

W przypadku m.in. zawodów reprezentujących ochronę zdrowia procedurę wszczyna się poprzez wypełnienie formularza Niebieska Karta A (ZAŁĄCZNIK nr 13) i przesłanie go do przewodniczącego Zespołu Interdyscyplinarnego, działającego w gminie, w której mieszka dziecko. Kopię Niebieskiej Karty A pozostawia się w Centrum REST.

D)     W przypadku, gdy nie jest jasne, jakiej krzywdy dziecko doświadcza ze strony rodzica lub opiekuna prawnego należy wszcząć procedurę Niebieskie Karty.

II.                  Podejrzenie krzywdzenia dziecka przez pracownika

Schemat interwencji:

1.      Podejrzenia naruszenia Standardów poprzez krzywdzenie małoletnich przez pracownika, należy zgłaszać Kierownikowi – pani Annie Maksim. Informację należy przekazać w sposób zapewniający bezpieczeństwo i poufność danych oraz zabezpieczyć je przed dostępem osób nieuprawnionych.

2.      Zgłoszenia można dokonać poprzez następujące kanały:

a)   za pośrednictwem poczty elektronicznej na adres e-mail: som@restlublin.pl, do którego dostęp posiada jedynie osoba odpowiedzialna za realizację Standardów Ochrony Małoletnich,

b)   ustnie w trakcie osobistego spotkania z Kierownikiem, po uprzednim umówieniu się na spotkanie. Umówienie się jest możliwe osobiście lub poprzez kontakt z rejestracją 667124474.

3.      Na podstawie informacji, Kierownik dokonuje weryfikacji uzyskanych informacji w szczególności poprzez:

a. rozmowę z pracownikiem

b. rozmowę z małoletnim – w miarę możliwości oraz z uwzględnieniem wieku i stopnia rozwoju małoletniego,

c. rozmowę z rodzicami, przedstawicielami ustawowymi lub opiekunami,

d. weryfikację dokumentacji,

e. zasięgnięcie – jeśli sytuacja tego wymaga, opinii psychologa, prawnika lub innych ekspertów – pod warunkiem zapewnienia poufności danych małoletniego oraz zobowiązania ww. osób do zachowania tajemnicy zawodowej.

4.      Po dokonanej weryfikacji Kierownik podejmuje decyzję:

– w sytuacji, gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności wkroczenia w dobra dziecka, o przeprowadzeniu rozmowy dyscyplinującej z pracownikiem lub współpracownikiem;

–  w sytuacji gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, o rozwiązaniu stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia;

– w sytuacji, gdy doszło do przestępstwa o powiadomieniu policji lub prokuratury.

5.      W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony członka personelu należy niezwłocznie odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi, aż do czasu wyjaśnienia sprawy.

6.      W przypadku wszczęcia postępowania karnego przeciwko członkowi personelu w związku z popełnieniem przestępstwa przeciwko dzieciom należy bezwzględnie i natychmiastowo odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi aż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.

7.      Dalszy tok postępowania leży w gestii uprawnionych organów (sąd, Policja, prokuratura).

X.            Zasady ochrony danych osobowych oraz wizerunku dzieci

1.      Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w Ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych i RODO.

2.      Pracownik Centrum REST ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza, oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.

3.      Placówka, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.

4.      Upublicznienie przez pracownika placówki wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka. Pisemna zgoda, powinna zawierać informację, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany. Druk zgody na wykorzystanie wizerunku jest jednym z druków uzupełnianych przez opiekuna prawnego przed wizytą w Centrum REST.

XI.            Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych

1.      Centrum REST nie udostępnia małoletnim możliwości korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet.

2.      Wszelkie przypadki niedozwolonego korzystania przez małoletniego z sieci Internet przy wykorzystaniu sieci teleinformatycznej Centrum REST pracownicy zobowiązani są zgłaszać Kierownikowi.

                XII.            Przygotowanie personelu do stosowania Standardów Ochrony Małoletnich

1.      Osoba odpowiedzialna za przestrzeganie Standardów Ochrony Małoletnich zapoznaje pracowników z treścią Standardów niezwłocznie po ich ustaleniu.

2.      Każdy z pracowników zobowiązany jest do zapoznania się z treścią Standardów oraz do ich stosowania. Naruszenie Standardów stanowi ciężkie naruszenie obowiązków pracownika i może stanowić podstawę rozwiązania umowy.

3.      Osoba odpowiedzialna za przestrzeganie Standardów Ochrony odbiera od pracowników oświadczenia o zapoznaniu się z Standardami (wzór oświadczenia stanowi ZAŁĄCZNIK nr 4).

XIII.            Monitoring stosowania Standardów Ochrony Małoletnich

1.      Kierownictwo placówki wyznacza Annę Maksim jako osobę odpowiedzialną za Standardy Ochrony Małoletnich w Centrum REST, zwaną dalej Kierownikiem.

2.      Kierownik jest odpowiedzialny za monitorowanie realizacji Standardów, za reagowanie na sygnały naruszenia Standardów i prowadzenie rejestru zgłoszeń oraz za proponowanie zmian w Standardach.

3.      Kierownik dokonuje przeglądu Standardów i oceny jej stosowania jeden raz w roku w celu zapewnienia ich dostosowania do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami prawa.

4.      Osoba odpowiedzialna za realizację i propagowanie Standardów ochrony małoletnich przeprowadza pośród pracowników Centrum REST raz na rok ankietę monitorującą poziom realizacji Standardów. Wzór ankiety stanowi ZAŁĄCZNIK nr 14 do niniejszych Standardów.

5.      W ankiecie pracownicy mają możliwość proponowania zmian oraz wskazywania naruszenia Standardów.

6.      Osoba odpowiedzialna za Standardy Ochrony Małoletnich dokonuje opracowania wypełnionych przez pracowników ankiet. Sporządza na tej podstawie raport z monitoringu.

7.      Kierownik wprowadza niezbędne zmiany w dokumencie Standardy Ochrony Małoletnich oraz ogłasza pracownikom Centrum REST jego nowe brzmienie. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla personelu, w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń dla pracowników.

XIV.   Zasady i sposób udostępniania małoletnim oraz ich opiekunom Standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania

1.    Kierownik udostępnia Standardy Ochrony Małoletnich do zaznajomienia się i ich stosowania dzieciom oraz ich opiekunom poprzez umieszczenie treści dokumentu w miejscu ogólnodostępnym tzn. w wersji skróconej na tablicy informacyjnej w poczekalni placówki, w całości na stronie internetowej placówki (www.restlublin.pl) oraz biurze Centrum REST. Dodatkowo na tablicy ogłoszeń umieszcza wykaz istotnych telefonów alarmowych oraz „Zasady bezpiecznych relacji między dziećmi w Centrum REST”.

XV.            Przepisy końcowe

1.      Standardy Ochrony Małoletnich w Centrum REST wchodzą w życie z dniem ich ogłoszenia.

2.      Każdy pracownik zobowiązany jest do zapoznania się ze Standardami i do ich stosowania.