Terapia psychologiczna
Przebieg zajęć z psychologiem zależny jest od tego z jakimi trudnościami przychodzi rodzina z dzieckiem. Poprzez różne techniki (w zależności od wieku i poziomu funkcjonowania dziecka) psycholog pracuje w szczególny sposób nad rozwojem emocjonalnym i kompetencjami społecznymi. Buduje pełną szacunku, zaufania, poczucia bezpieczeństwa, a jednocześnie autorytetu i granic więź, która przekłada się na zmianę zachowania dziecka. Szczególną rolę w zajęciach odgrywają rodzice i opiekuni, którzy dostają wskazówki i nakierowanie na co zwrócić uwagę, aby pomóc dziecku pokonać swoje trudności. Zajęcia obejmują pracę indywidualną z dzieckiem, jak również konsultacje z rodzicami/opiekunami, w określonych przypadkach innymi członkami rodziny. Współpraca i spójne działania rodziny przynoszą oczekiwane i długofalowe rezultaty.
Rozpoczęcie regularnych spotkań z dzieckiem lub/i rodziną poprzedzone jest konsultacją lub konsultacjami, podczas których ustalone są cele pracy.
Dla kogo jest przeznaczona?
Terapia psychologiczna przeznaczona jest dla rodzin dzieci, które:
- mają trudność w relacjach społecznych (z rówieśnikami, członkami rodziny) i nie czerpią z nich należytej satysfakcji,
- mają tendencję do wycofywania się i unikania kontaktów, lub do zawierania znajomości w sposób zbyt ufny, nieostrożny,
- nie radzą sobie z emocjami (złością, smutkiem, pobudzeniem),
- są nadmiernie wrażliwe i niedojrzałe na swój wiek,
- borykają się z trudnymi przeżyciami, związanymi z kryzysowymi wydarzeniami w ich życiu (rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby, wydarzenia losowe, choroba),
- czują lęk i niepokój,
- mają trudności szkolne, które wywołują niskie poczucie własnej wartości, lęki, fobie, unikanie lub oporowanie przed obowiązkami szkolnymi,
- mają trudność w respektowaniu zasad w przedszkolu czy szkole,
- trudno im poradzić sobie z porażką, przegraną,
- nadmiernie się denerwują, stresują,
- wykazują tzw. „zachowania trudne” (m.in.: agresja, autoagresja),
- nie potrafią zorganizować sobie czasu wolnego w sposób twórczy i efektywny,
- są uzależnione od gier, telewizji, określonego typu jedzenia,
- mają trudność w koncentracji, są nadmiernie impulsywne czy ruchliwe,
- cierpią z powodu zaburzeń jedzenia, snu, somatycznych, nerwicy, depresji, zaburzeń osobowości.
Adresatami tych zajęć są również dzieci z dysfunkcjami i opóźnieniami rozwojowymi, Mózgowym Porażeniem Dziecięcym, Autyzmem, zespołem Aspergera, ADHD, zespołem Downa oraz wieloma innymi rodzajami niepełnosprawności, które wymagają wsparcia w rozwoju kompetencji emocjonalnych, społecznych i poznawczych.
